Wat ik vooral belangrijk vind, is dat de verhalen niet verloren gaan.” Met die woorden vat Pim van der Zalm, een van de vrijwilligers van Stichting Oud Zevenhuizen-Moerkapelle het doel van hun werk kernachtig samen. Al ruim twintig jaar is hij actief als bestuurslid, en nog altijd met dezelfde passie: het bewaren van de geschiedenis van twee dorpen die inmiddels onderdeel zijn geworden van één grotere gemeente.
De stichting verzamelt alles wat helpt om het verleden tastbaar te maken: foto’s, documenten, krantenknipsels, gebruiksvoorwerpen. Vooral de foto’s vormen een enorme en waardevolle collectie. “We hebben nu zo’n 20.000 foto’s, waaronder ongeveer duizend oude klassenfoto’s. Bij veel daarvan hebben we kunnen achterhalen wie er allemaal op staan. En dat vinden mensen geweldig. Laatst nog sprak ik iemand die voor het eerst zijn vader op een foto uit 1920 zag. Die had hij nog nooit gezien.”
Juist om die verhalen en herinneringen toegankelijk te maken, werkt de stichting sinds kort met de Belevenistafel. “Niet iedereen kijkt makkelijk op internet, zeker ouderen niet. Maar als ze hier binnenstappen en samen rond die tafel gaan zitten, dan gebeurt er iets. Ze zien een foto, herkennen iemand, en de verhalen komen vanzelf los. Het is heel sociaal; mensen praten met elkaar, vullen elkaar aan, halen herinneringen op.”
Samen gezellig aan tafel herinneringen ophalen met de vele digitale klassenfoto’s en streekverhalen van vroeger. Nieuwsgierig naar de BelevenisTafel? Vraag dan een online demo of proefplaatsing op locatie aan!
De tafel zorgt niet alleen voor interactie, maar ook voor feedback. “Ouderen kunnen direct zeggen: ‘Hé, dat is Piet, niet Jan’, of: ‘Die naam is fout gespeld.’ Dat helpt ons de database te verbeteren.”
En de verhalen? Die zitten overal. Soms in een oud krantenknipsel, soms in een voorwerp. En soms in iets onverwachts. “Wist je dat in 1785 een Franse ballonvaart in Zevenhuizen eindigde? Die ballon was opgestegen in Den Haag, en landde toevallig hier, door de wind. Zulke verhalen willen we blijven delen.”
De Belevenistafel maakt dat mogelijk. Niet alleen in het museum, dat één keer per maand geopend is, maar ook door mensen uit zorgcentra uit te nodigen. “We merken dat oude foto’s ook bij mensen met geheugenproblemen veel oproepen. Beelden zeggen soms meer dan woorden, en ineens zie je iemand oplichten bij het zien van een herkenbare plek of een gezicht van vroeger.”
Via een directe koppeling tussen de database en de BelevenisTafel, het zogenaamde Digital Collection View, kunnen bezoekers nu trefwoorden intikken, bijvoorbeeld de naam van een persoon, een evenement of een wijk. “Er verschijnt dan meteen een interactieve tegelpresentatie hierover op het scherm van de BelevenisTafel. Zo kun je bijvoorbeeld de naam van een voorouder intikken en zie je alle foto’s die we over die persoon hebben in een mooie presentatie.”
De techniek werkt laagdrempelig en intuïtief, vertelt hij. “We gebruiken het systeem nu vooral voor foto’s en zijn bezig om ook onze verzameling voorwerpen toe te voegen. Alles netjes gefotografeerd en beschreven. Het is nog veel werk, maar het is het waard.” Met een glimlach sluit hij af: “Het is zoveel meer dan verzamelen. Het is bewaren wat anders verloren gaat. Want als we dat niet doen, raken we die verhalen kwijt. En dat zou zonde zijn, voor ons, en voor de generaties na ons.”
Spelen en leren op elk niveau
